Odstąpienie od czasu „
chwilówki ” Pożyczkobiorca, kto jest konsumentem w rozumieniu art. 221 k.c., ma zarządzenie aż do odstąpienia od czasu umowy pożyczki, kwalifikowanej jak układ kredytu konsumenckiego, na podstawie art. 53 ust. 1 ustawy o kredycie konsumenckim (Dz. U. spośród 2011 r., Nr 126, poz. 715 ze zm., nazywanej potem u.k.k.). Termin odstąpienia wynosi 14 dni liczonych (z pewnymi wyjątkami wskazanymi w art. 53 ust. 2 u.k.k.) od momentu dnia zawarcia umowy. To uregulowanie pożyczkobiorca ma dodatkowo w przypadku pożyczek nazywanych „chwilówkami”, oraz tym samym udzielanych na trwanie czasu aż do 30 dni. W razie skorzystania za sprawą pożyczkobiorcę spośród dyspozycja odstąpienia odkąd umowy pożyczki (także „chwilówki”) okolica mają zadanie oddać sobie wzajemnie całość to, co od siebie otrzymały na podstawie tej umowy. Tak skutkiem tego pożyczkobiorca ma obowiązek oddać w lot pożyczkodawcy kwotę udostępnionej pożyczki wespół z odsetkami liczonymi od chwili dnia wypłaty kwoty pożyczki aż do dnia jej zwrotu, oraz pożyczkobiorca suma to, co otrzymał odkąd pożyczkobiorcy na podstawie umowy pożyczki, alias wszelkie prowizje, opłaty oraz inne świadczenia (wyjątkiem bezzwrotnych kosztów poniesionych z wykorzystaniem pożyczkodawcę na temat organów administracji publicznej tudzież opłat notarialnych, o czym dalej). Wynika to w samej rzeczy spośród samej istoty odstąpienia od umowy, gdy a spośród przepisów ustawy o kredycie konsumenckim. Według art. 54 ust. 1 tej ustawy „konsument nie ponosi kosztów związanych spośród odstąpieniem od chwili umowy o kredyt konsumencki, spośród wyjątkiem rozmiary w środku Chronos od chwili dnia wypłaty kredytu aż do dnia spłaty kredytu” natomiast zgodnie spośród art. 54 ust. 4 „w przypadku odstąpienia od umowy, o którym wymowa w art. 53, kredytodawcy nie przysługują żadne inne opłaty, z wyjątkiem bezzwrotnych kosztów poniesionych z wykorzystaniem niego na materia organów administracji publicznej zaś opłat notarialnych.” Niewątpliwie alternatywa odstąpienia pożyczkobiorcę od momentu umowy pożyczki – „chwilówki” stanowi istotne przeciwność w celu pożyczkodawcy, choć wszelako nie pozbawia go w zupełności zarobku – ustawodawca dopuszcza natomiast alternatywa naliczania część (i nie określa ich wysokości, ale nie mogą egzystować owo procent wyższe od momentu maksymalnych) za okres korzystania z wykorzystaniem pożyczkobiorcę z pożyczki do momentu jej spłaty.